گذشتگان ما آب آشامیدنی مورد نیاز خود را از دل طبیعت تأمین می‌کردند. تمدن‌ها در کنار رودخانه‌ها و منابع آبی شکل گرفته‌اند و اکثر این منابع طبیعی پاکیزه و زلال بوده‌اند. گسترش زندگی شهرنشینی به تدریج باعث شد تا انسان در فاصله‌های بیشتری از منابع آبی طبیعی بساط زندگی خود را بر پا کند؛ در نتیجه آبی که از فواصل دور به دست ما می‌رسد در طول مسیر آلودگی‌های بسیاری را به خود جذب می‌کند.
به تدریج سازمان‌های تصفیه آب شهری به وجود آمدند تا این مشکل را برطرف کنند، به طوری که امروزه ما برای تأمین آب مورد نیاز خود به سیستم لوله‌کشی شهری متصل شده و آب تصفیه شده‌ی شهری را مصرف می‌کنیم. اما به راستی این آب تا چه میزان سالم است و آیا رنگ، بو و طعم آن استاندارد است؟ حقیقت آن است که سازمان‌های تصفیه آب شهری حداقل استانداردهای لازم برای سلامت آب را اعمال می‌کنند.
